GAWAING ITO!!!

Haaay.... Sa oras na ito, ako ay nakaupo sa harapan ng aking PC sa opisina. Nasa aking kanan ang sikat na manunulat na si Kuri na asawa ni Wifey at Daddy ni Lilo. Nasa dulo naman ng aking kanang paningin ang aming Bossing. Sya ay may kausap sa kanyang telepono na kung sino sino.

Sa kasalukuyan ay wala akong magawa kaya naisipan ko na lang gumawa ng isang gawain na pwede kong magawa habang wala akong ginagawa. Mahirap mag-isip ng kung ano-ano kaya naisip ko na lang na isulat ang mga salitang lumalabas sa aking bibig at pumapasok sa aking isipan habang nakatunganga at nakatanga sa harapan ng aking upuan.

Mahirap pala talaga mag-isip kapag walang pumapasok sa yong pagiisip.

Tama...!!! Isusulat ko na lang ang aking mga ginawa ngayung buong araw.. pero sandali,
Ano nga ba ang mga ginawa ko na...?? Mula kaninang umaga ay wala pa ko nagagawang trabaho kundi magbukas ng PC at maglaro ng Kawai... Hmmmm,..

Tama...!!! Nasubukan kona rin nga palang mag-internet habang nakikinig ng music. Ano pa ba? Sandali ha, pagiisipan ko lang... subalit oo nga pala, walang pumapasok sa isip ko kayat hindi ko rin maiisip ang mga bagay na gusto kong isipin..

Limang minuto na ang nakakalipas ng umpisahan kong gawin ang gawaing ito, subalit hanggang ngayun ay wala parin ako maisip na gawing iba kaya sa palagay ko ay magagawa ko ng pahabain ang ginagawa ko... nabuksan ko na ata lahat ng website na alam ko subalit hindi ito sapat para sa isang maghapon ko sa trabaho.. kailangan ko pa na iba na magagawa, bukod sa paggawa ng gawaing ito.

Buti pa si bossing, may kausap na naman sa kanyang telepono tungkol sa trabaho. eto namang si kuri aykuntento na sa kanyang ginagawa na pagbisita at pagkumento sa kanyang mga kaibigan sa panulat. Pero ako eto, diretsyo pa rin sa paggawa ng gawaing ito. Konting minuto na lang at lalabas na kami para kumain, sa wakas ay may iba na akong magagawa bukod sa pagtunganga at pagsusulat ng gawaing ito.

Siguro ay sapat na to para kahit papano ay maibsan ang aking kalungkutan at pagkabagot sa ginagawa ko.

Sandali na lamang at ipapakita ko na ang sulat na ito sa lahat ng tao. Pero sandali, humabol ang dalawa kong kasama.. nandito na din sa opisina sina MJ. Iyun ay initial lamang ng aking mga bossing sa trabaho. Buti pa sila at may ibang ginawa kaya di nila naramdaman ang kalungkutan na aking naranasan.

Ang sarap ng kain nila sa V-cut at Nova... Ang lutong at lasa ay naiiwan sa likidong dumadaloy sa kanilang bunganga... Di ko na alam kung pano to tatapusin kaya sa palagay ko ay bigla ko na lang tong aalisin sa aking paningin.

Maraming salamat po.